نازل گازوئیل(مشعل) یا اسپری کننده سوخت در بسیاری از مشعل ها کورد استفاده قرار میگیرد. سوخت از نازل گازوئیل خارج شده و بصورت پودر اسپری میشود و با هوای پیرامون خود ترکیب شده و شعله ور میشود. این نازل ها کاربردهای فراوانی داشته و با پارامترهای مختلفی که برای آن تعریف میشود میتوان در صنایع مختلفی مورد استفاده قرار گیرند.
در برخی شرایط و پروسههای تولید حرارت از مشعلهای گازوئیلی استفاده میشود استفاده از مشعلهای گازوئیلی فقط به دلیل دسترس نبودن گاز طبیعی نمیباشد. برای مثال در برخی شرایط به دلیل نیاز پروسههای تولید مثل شیشه سازی یا موارد مشابه باید رنگ شعله زرد باشد و با توجه به اینکه رنگ شعله در مشعلهای گازی آبی است نمیتوان از مشعل گازی استفاده کرد. زمانی که سوخت گاز باشد به سادگی اشتعال پیدا کرده و در آن احتراق اتفاق میافتد. اما هنگامی که سوخت مایع باشد مثل گازوئیل یا مازوت باید هنگام ورود به دهانه مشعل به صورت پودری یا اتمیزه شود تا بتواند بسوزد.
به عبارت دیگر انتهایی ترین و یکی از مهمترین قطعات مسیر سوخت قطعه ای به نام نازل می باشد که وظیفه پاشش سوخت با شکل و زاویه مشخص و مقدار معینی را بر عخده دارد که در ادامه این مقاله، موارد ذکر شده بطور کامل معرفی میگردد.
نازل های مشعل با 3 فاکتور اصلی شناسایی و مشخص میشوند که تغییر هریک ازین پارامترها معرف یک نازل مشعل جدید خواهد بود.
این فاکتورها به ترتیب عبارت اند از:
نازل گازوئیل ( نازل مشعل ) در رنج های مختلفی وجود دارند. این پارامتر میزان دبی سوختی است که نازل مورد نظر میتواند در فشار طراحی خود ( که معمولا فشار 7 بار یا 100 psi ) تحویل دهد. این پارامتر در واحدهای مختلفی نظیر GPH ( گالن بر ساعت ) و kg/h ( کیلوگرم بر ساعت ) و …. بیان میشود.
این مشخصه براساس محفظه احتراق یا طول دیگ تعیین میشود اگر طول دیگ زیاد باشد بهتر است از نازل با زاویه کمتر و اگر طول دیگ کم باشد از نازل با زاویه بیشتر استفاده شود زاویه پاشش در نازلهای گازوئیلی با مقارهای مشخص زیر ساخته میشود.
این مشخصه که تعیین کننده شکل نهایی شعله خواهد بود براساس کاربری مشعل و یا پروسه تولید خواص به یکی از شکلهای روبرو است. و با حروف N- B- H- S شناخته میشود. در بیشتر موارد از نازل با شکل S و B استفاده میشود و نوع N رایج نیست . از نازل با شکل دیگر در شرایطی که تولید کننده دیگ توصیه کند استفاده میشود .
جلوگیری از گرفتگی نازل بسیار مهم میباشد. فیلترهای نازل علاوه بر جلوگیری از ورود گرد و غبار و ذرات جامد و آشغال به داخل نازل، مانع از ورود این ذرات به درون سیستم میشوند. به همین جهت همواره باید از فیلتر مناسب در انتخاب نازل های مشعل استفاده کرد.
دو نوع فیلتر برای نازل مشعل گازوئیلی وجود دارد:
فیلتر سینتر از سوراخ های برنزی بسیار متراکم در کنار یکدیگر تشکیل شده و فیلتر مناسبی برای ظرفیت 0.5 الی 2 گالن بر ساعت میباشد.
فیلتر مش از یک صفحه مشبک بسیار ریز تشکیل شده است و مانع از عبور هرگونه گرد و غبار و ذرات جامد به درون سیستم میشود.
بخش کنترل کننده مشعل گازوئیلی از 2 تجهیز کلیدی و مهم تشکیل شده است که در ادامه به معرفی هریک خواهیم پرداخت:
از آنجاکه بیشتر قطعات یک مشعل گازوئیلی مصرف کننده های الکتریکی می باشند، برای راه اندازی آن ها بایستی جریان الکتریسیته در آنها برقرار شود. برای این منظوری تمامی این قطعات بر روی یک ترمینال اصلی به نام پایه رله سیم کشی می شوند. رله الکتریکی مغز این سیستم میباشد و یک کلید الکترونیکی نیمه هوشمند می باشد. این کلید از تعدادی قطعات الکترونیکی و بردهای الکترونیکی تشکیل شده است. وظیفه رله ایجاد هماهنگی بین اجزای مختلف مشعل و ترتیب کارکرد آنها می باشد تا مثلث احتراق بطور کامل تشکیل شود و شعله آتش بوجود بیاید.
تشخیص وجود یا عدم وجود شعله بر عهده فوتوسل می باشد. عملکرد فتوسل به این صورت است که در حالت نبودن شعله و تاریکی(حالت عادی) به صورت یک نارسانا بوده و پس از برخورد اشعه مادون قرمز شعله به آن، تبدیل به یک رسانا می شود و یک جریان چند میلی آمپر را از پایه 1 به پایه 2 رله منتقل می کند. در اینصورت رله وجود شعله را تشخیص میدهد.
شکل زیر یک مشعل گازوئیلی را با تمتم اجزای آن نمایش میدهد: